Cursus intuïtieve ontwikkeling
Vrijdag 24 mei 2019 ben ik naar Groningen geweest voor de cursus intuïtieve ontwikkeling van Helga en Edith. Het was een bijzondere dag vol veel mooie momenten en verbazing. Na een voorstel rondje werd er rustig begonnen met een korte meditatie om goed geaard aan de slag te kunnen.
Fotolezen
De eerste oefening was het lezen van een foto, een foto die door een ander gepakt is en dus iets zegt over die persoon die hem gepakt heeft. Een mooie oefening om mee te beginnen, een rustige start van de dag. Natuurlijk had ik voor mijzelf een passende foto gepakt en die werd ook goed gelezen door mijn partner voor deze oefening. Nu mocht ik haar foto lezen, voelde goed. Maar… ik ga tot een bepaalde inhoud van de foto, anders wordt het voor mij foto analyse en dan voelt het gemaakt en zoekend naar meer informatie van de persoon. Volgens Edith en Helga mocht ik daar wel verder in gaan en meer associëren om toch nog dichter bij de persoon te komen. Dit voelde voor mij toch niet goed.
Mijn favoriete dingen
De tweede oefeningen was het “lezen” van woorden. Bijvoorbeeld: lievelings eten, vakantie land enz. Ik kies een woord van de lijst van mijn partner voor deze oefening en begin het ontleden. Vervolgens pas ik het op haar toe. Ook hier stopt het voor mij… ik kan wel verder gaan, maar voor mij is dit het! Als ik doorga dan ga ik zoeken en dat wil ik niet.
Na deze oefening was het tijd voor de lunch. Gezellig samen aan tafel, broodjes, soep en yoghurt even praten over de ochtend. Vervolgen heerlijk even in de tuin in het zonnetje gezeten.
Om 13.30 zijn we verder gegaan met de cursus.
Mandela kleuren
Bij deze oefening mochten we een mandela kleuren om deze vervolgens te laten lezen door de partner voor deze oefening. Weer een oefening die voor mij nu nog aanvoelt als analyseren van de mandela. Het zijn mooie oefeningen, maar voor mij voelen ze een beetje als analyseren. Dat komt waarschijnlijk om dat ik nog teveel vanuit mijn hoofd naar de plaatjes kijk. Natuurlijk zegt een foto, een tekst en een gekleurde mandela iets over een persoon, maar ik denk dat kan iedereen. Toch maar … ik heb een testje, gedaan en… nee, niet iedereen kan een foto, tekst of mandela lezen.
Intuïtief schrijven
Toen alweer de laatste oefening van de dag.
Omdat we met zijn vieren waren kregen we per twee een nummer, maar we wisten niet wie de zelfde nummers hadden. We moesten invoelen wie het andere nummer had en voor die persoon schreef je op wat je bij het moment voelde. We zochten allemaal onze eigen plaats, binnen, buiten, in de rust of zoals ik gedaan heb aan de rand van de drukte.
Ik zat aan de rustige groene kant van een drukke straat en begon daar steekwoorden op te schrijven.
Geluid, chaos, kleur, drukte, snelheid, regels, groeten, respect enz. Na ongeveer 15 minuten zag ik de anderen al weer naar binnen gaan, maar ik was nog niet klaar. Eigenlijk begon ik toen pas. De steekwoorden begonnen plotseling zinnen te vormen. Zinnen bleven komen en ik had zo een verhaal geschreven voor de persoon met het zelfde nummer. En wat schetst mijn verbazing… ik had het goede gevoel bij de persoon met het zelfde nummer. En ik “wist” blijkbaar voor wie ik aan het schrijven was. Toen ik het mocht voorlezen (zonder spanning, voor mij ook heel bijzonder) bleek het spot on te zijn. Wat ik geschreven had was maar op één persoon in de groep van toepassing. Heel bijzonder wat er gebeurde.
Vragen?
Hoe… schrijf ik een tekst voor iemand die ik niet ken? Deze vraag zal ik waarschijnlijk niet beantwoord krijgen. Het is gewoon zo.
Na deze laatste oefening was het tijd om af te sluiten.
Het was een mooie dag met vele prachtige en bijzondere momenten.
Dank jullie wel mede cursisten en natuurlijk Edith en Helga.