vandaag een wandeling gemaakt met… een wandeling om een vriendschap te duiden.
Energie
Voor mijn gevoel heb ik er de nodige energie in gestoken en is er niets voor terug gekomen. Niet dat er iets terug gedaan moet worden, maar het is toch teleurstellend. Heeft hij zelf wel de energie om nog te handelen? Om er te zijn voor een vriend?
Moet je er wel zoveel energie insteken? Misschien heeft hij daar totaal geen behoefte aan. Wil hij wel dat vrienden helpen, wil hij wel hulp, heeft hij het niet allang opgegeven? Veel vragen die bij mij opkwamen en die hij niet zomaar kon beantwoorden.
Schuttingen
Na de energie waren er de schuttingen. De schutting die het geheel, die hem afsluit, het eigen van de “grote boze” buitenwereld. Maar het is een wankele schutting, zo een die van allerlei soorten aan elkaar gezet is. De basis lijkt oké, maar de rest lijkt dat niet.
De basis, het gezin, thuis was goed maar wat er allemaal bovenop gekomen is…wat was daar mis mee? Natuurlijk niet zoveel, maar de onzekerheid is toegenomen. Is hij nog wel goed genoeg? Misschien is hij niet goed genoeg en hij houdt maar afstand.
Stenen, Beton
Het draaien van het beton voor…de fundering waar deze stenen op gemetseld kunnen worden. De stenen staan klaar om de houten schutting tot een muur op te bouwen. Zo komt er niemand meer door en hoeft hij ook niemand toe te laten.
Jammer om een muur te bouwen, het zou geweldig zijn om de schutting juist weg te halen. Dan kan hij mensen toelaten tot zichzelf. Hij moet alleen eerst in het reine komen met zichzelf, zichzelf goed genoeg vinden.
De eigen weg…doodlopend…!?!
Is dit de eigen weg, de zelf gekozen weg? Of is dit de weg die door anderen wordt aangegeven, zijn het de adviezen die opgevolgd worden? Is dat ook wat hij wil? Wil hij adviezen opvolgen of het liever zelf uitzoeken. En kan hij dat …?
De ketting geeft het geketend zijn aan…een huwelijk, een vrouw, een gezin, familie, vrienden, werk, sport en misschien nog wel veel meer. Ga dat wel goed? Denk je dat het goed gaat, gaat er één ding, gaan er twee of meer goed?
Een deel is het de eigen weg, maar er wordt ook aangegeven wat je zou kunnen doen. Je doet dat dan, trouw aan jezelf en aan degene die het je heeft aangedragen. Netjes maar niet in je eigen voordeel.! Je kunt beter doen wat goed voor jouw voelt. Nee, niet denken, maar probeer het te voelen. Is de “klik” er, voelt het goed? Als dat zo ik kun je alles wat je maar wilt aangaan. Pas dan gaat een therapie of coachingstraject werken.
Waarom zit je vast, wil je dat zelf? Of is er angst voor het onbekende? Het kan, maar het onbekende kan hele dingen opleveren en misschien opent het wel deuren die je nooit gezien hebt.
De stam
Dit is de basis. De wortel die goed diep in de bodem zitten, maar de afgezaagde boom is aan alle kanten gespleten. Nu zie je de scheuren van, ja van wat eigenlijk, pas goed. De barsten zij helemaal tot het midden tot in het hart.
Maar ook de wortel, de boom die uitgegroeid is tot vijf stammen…wie van de vijf heb ik voor me, welke staat nu vooraan? Dit vind ik erg lastig. Er is een rustige, een sterke, een sportieve, een bange en een uitbundige…en ze lopen allemaal kriskras door elkaar en dat maakt het lastig.
Het hek
De poort, de deur, het hek staat altijd open…maar nooit helemaal, altijd maar op een kiertje. Het houd mij ook tegen om zomaar binnen te lopen, ben i wel welkom? Het maakt de relatie er niet gemakkelijker op.
Zeker omdat je ook natuurlijk met een van de vijf bomen te maken krijgt. En welke is het dat weet je niet van te voren. Dat maakt het voor mij erg lastig…
Omgekeerd als hij, mij of ons bezoekt heeft hij vaak een soort van drukte die hij toch heel snel kan loslaten en in een “ontspannen, gezelligheids” modus gaat. Als je hem thuis in het weekend treft dan is hij wel wat rustiger, maar er moet altijd iets gebeuren…klusje hier, volleybal, biertje drinken en een beetje muziek luisteren. Plotselinge wisselingen van omstandigheden kunnen lastig zijn voor de omgeving.
Het biertje is wel belangrijk, net al s de vrienden, maar de vrienden kunnen ook een beetje op afstand komen en door de schutting kom ook ik niet dichterbij…jammer voor mij.